تقویت اراده

❓برای تقویت اراده و رهایی از تنبلی باید چیکار کرد؟!

پاسخ

سوره مبارکه شرح، در صدد شرحِ همین موضوع هست؛ آنچه در ادامه خواهد آمد از این سوره + برآیندی از آیاتِ قرآن + تحلیلِ عقلی استفاده شده. برای تقویتِ اراده جهت رسیدن به موفقیت ها این راهکارها رو مدنظر داشته باشیم:

1. برای حلِ هر مشکلی اول باید آسیب شناسی کرد. دلیلِ بی اراده گیِ ما یا تنبلیِ ما در عرصه تحصیل، اشتغال، عبادت و فعالیت های فردی اجتماعی چیه؟ اینه که نا امیدم؟ یا کارهام سنگینه؟ یا انگیزه و هدفِ درستی انتخاب نکردم؟ بجای افراد با نشاط و با اراده، با تنبل ها رابطه دارم؟ بیماریِ جسمی دارم یا غذاهایِ شُل کننده می خورم و. . هر کدومِ اینا یه راهکار مستقل داره خب.

2. بطورِ کلی راهکار "تدریج" میتونه کمک کنه به بی ارادگیِ من. شاید من اراده اینکه روزی ده صفحه قرآن رو حفظ کنم نداشته باشم، اما با روزی نصف صفحه که میتونم شروع کنم و "تدریجا" اضافه ش کنم. یواش یواش عادت بدیم خودمون رو به مطالعه و تحرک. مثلا بگم برای شروع، فقط نمازای واجبمو به هر ترتیبی که شده باید بخونم. افزایشِ "تدریجیِ فشار" باعث میشه هم ضربه نخوریم و هم خیلی نرم پیشرفت حاصل بشه.

3. توبیخ و تشویق میتونن به عنوان دو عامل موثر در پیشرفت کمکمون کنه. اگه مثلا یه هفته نمازامو سرِ وقت اقامه کردم، یه جایزه برای خودم بخرم. یا اگه خیلی شل بازی و بهونه گیری داشتم خودمو تنبیه کنم و مثلا سریالِ مورد علاقه مو امشب نبینم یا یه روز روزه ی تنبیهی بگیرم.

4. انسان کارهای گروهی رو دوس داره. مثلا اگه حالِ مطالعه ندارم، مخِ چن تا از رفیقامو بزنم و با اونا یه کارِ مطالعاتیِ جمعی راه بندازم. با هم تبادل اطلاعات کنیم و لو توی فضایِ مجازی. اینجا رقابت سالم ایجاد میشه و هم برکتش بیشتره هم اشتیاق آدم زیاد میشه اراده ها قوی تر شکل میگیره.

5. تحملِ سختی: انسان ها به کمال نمی رسن مگر اینکه سختی رو به جانشون بمالن. اگه در برابرِ سختی جا خالی دادیم راکد می مونیم و می گندیم. پس تنبلی رو بزارم کنار و نگم سخته نماز صبح پاشدن. چهل روز با هر سختی ای که شده پاشم، بعدِ چهل دیگه برام تبدیل میشه به عادت. سنتِ خدا اینه که شیرینی ها و موفقیت ها رو تویِ سختی ها جا داده: "إن مع العُسرِ یُسری".

6. آدما به شکلِ کسائی میشن که باهاشون رابطه دارن. انسان ضعیف هست و از محیط اثر می پذیره. دوستِ بد روی آدم اثر می زاره!! وقتی همه هم خوابگاهی هام شُل باشن و کارشون بخور و بخواب باشه منم ازشون رنگ میگیرم و تنبل میشم. پس ارتباطتون رو با آدمای موفق زیاد کنید و نا موفقهائی که اراده تون رو ضعیف میکننو بندازین دور!

7. گاهی اراده من قوی هست تنبل هم نیستم اما افقی که در نظر گرفتم، خیلی سنگینه! لقمه بزرگتر از دهنم برداشتم. خارج از وُسعم هست و لذا دو قدم میرم جلو و شکست میخورم. میدونید هم که آدم بعدِ هر شکست، به اراده ش لطمه میخوره و هر چقد شکستها بیشتر بشه، آدم اراده و اعتماد به نفسشو از دست میده. پس هدفی انتخاب کنیم که اندازه ظرفیتِ ما باشه. مطابق با فرصت و قدرت ما باشه.

8. گاهی کار متناسب با ظرفیتم هست اما به اون کار علاقه چون ندارم، رغبتم و اراده م کم میشه. کلا برای انتخابِ یک مسیر، بعد از تعیین "هدف" باید به دو اصلِ "علاقه مندی " و "نیازمندی" توجه کنیم. علاقه مندی یعنی اون رشته و مسیری که مطابق با علاقه م هست و دوسش دارم رو انتخاب کنم. آدما وقتی تویِ فضائی که عاشقش هستن قرار میگیرن، اراده شون پولادین میشه برای رسیدن به مقصد و خستگی ناپذیر میشن. توجه به نیازمندی هم یعنی اینکه ببینم واقعا این مسیری که بهش علاقه پیدا کردم نیازهایِ مختلفِ من و جامعه رو تامین میکنه یا به درد نخوره!!

9. اگرم بی ارادگی ها و تنبلی ها بر میگرده به مشکلاتِ جسمی و بیماری، خب باید اقدام بشه برای درمانش. بالاخره جِسم مَرکبِ روح هست. یعنی روح سوار به اسبی بنامِ جسم هست. گاهی روح میخواد کارای بزرگی انجام بده اما چون مَرکب، سالم نیس بخاطر همین همپایِ روخ نمی دَوه.